Przejmująca powieść o pragnieniu poznawania świata, odwiecznych prawach natury i ucieczce przed samotnością.
Archy jest kuną urodzoną w lesie w środku zimy. Ma pecha, bo przez kontuzję łapy własna matka oddaje go staremu lisowi Solomonowi. Ten wyjawia mu sw贸j sekret: zdobył Biblię, dzięki kt贸rej nauczył się czytać i pisać. Przed Archym otwierają się nowe możliwości: zaczyna rozumieć słowa, chce mocno kochać, ale też zabijać z zimną krwią. Wciągnięty w wir życia, szuka swojego miejsca na ziemi. A w świecie Archy`ego ludzie przeglądają się jak w lustrze.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Bernardo Zannoni ; prze艂o偶y艂a Katarzyna Sk贸rska.
DOST臉PNO艢膯:
Zosta艂a wypo偶yczona Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
WYPO呕YCZY艁:
Na kart臋 000726 od dnia 2024-04-30 Wypo偶yczona, do dnia 2024-05-30
Koniec pisma i człowiek tracący podmiotowość w nowym dziele Jacka Dukaja.
Intelektualna podr贸ż wok贸ł najbardziej fascynujących zagadnień wsp贸łczesnej cywilizacji - aż do jej kresu i do kresu człowieka.
Przez ostatnich kilka tysięcy lat pismo, książki i biblioteki były nośnikami i skarbnicami wiedzy. Technologia pisma stworzyła cywilizację człowieka. Myślenie pismem oznacza myślenie symbolami, ideami i kategoriami. Daje bezpośredni dostęp do wnętrza innych: ich emocji, przeżyć i poczucia "ja". Wyni贸słszy tę umiejętność na wyżyny sztuki, w istocie tworzy nasze życie duchowe.
W Po piśmie Dukaj pokazuje ludzkość u progu nowej ery. Kolejne technologie bezpośredniego transferu przeżyć - od fonografu do telewizji, internetu i virtual reality - wyprowadzają nas z domeny pisma. Stopniowo, niezauważalnie odzwyczajamy się od człowieka, jakiego znaliśmy z literatury - od podmiotowego "ja".
"Mechanizm 芦wyzwalania z pisma禄 napędzają miliardy codziennych wybor贸w producent贸w i konsument贸w kultury. Nie napiszę listu - zadzwonię. Nie przeczytam powieści - obejrzę serial. Nie wyrażę politycznego sprzeciwu w postaci artykułu - nagram filmik i wrzucę go na jutjuba. Nie spędzam nocy na lekturze poezji - gram w gry. Nie czytam autobiografii - żyję celeb贸w na Instagramie. Nie czytam wywiad贸w - słucham, oglądam wywiady. Nie notuję - nagrywam. Nie opisuję - fotografuję".
Literatura, filozofia, popkultura, neuronauka i fizyka - zaglądamy za kulisy cywilizacji i odkrywamy, że to nie człowiek posługuje się stworzonymi przez siebie narzędziami, ale to one coraz częściej posługują się człowiekiem.
Nadchodzą czasy postpiśmienne, gdy miejsce człowieka-podmiotu i jego "ja" zajmują bezpośrednio przekazywane przeżycia.
"Czy mogę powiedzieć o sobie: 芦jestem oglądaniem serialu禄, 芦jestem śledzeniem celeb贸w na Instagramie禄?"
Człowiek staje się maszyną do przeżywania.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Jacek Dukaj.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Czasem milczenie nie jest złotem. Czasem trzeba krzyczeć. Zwłaszcza kiedy zagrożone są najważniejsze dla człowieka wartości.
"Trzeba krzyczeć" - twierdzi ojciec Ludwik Wiśniewski, dominikanin, wieloletni duszpasterz młodzieży akademickiej. Nadal aktywny duchowny, a jednocześnie wnikliwy obserwator życia społecznego i politycznego oraz publicysta, kilka miesięcy temu, na uroczystościach pogrzebowych prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza porwał zebranych, m贸wiąc, że władza nie może zasadzać się na kłamstwie. Wtedy m贸wił dobitnie. Dziś - jak twierdzi - najwyższy czas wołać donośnie, krzyczeć wręcz, ku ostrzeżeniu i otrzeźwieniu, byśmy nie runęli w przepaść. W rozmowach z Anną Bimer przewija się ten dobitny ton, gdy mowa o kłamstwie, ale jest też wiele ciepła i otuchy, kiedy autorzy rozmawiają o wolności, miłości i tolerancji.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: ociec Ludwik Wi艣niewski OP w rozmowie z Ann膮 Bimer.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
